Woensdag 25 April t/m Zondag 29 april Pokhara Peacefull Guesthouse (Nrp 400)

Tja, wat schrijf je over 5 dagen beentjes omhoog. Toen we s'ochtends in alle vroegte landden in Pokhara, hebben we onze tassen opgehaald bij de Bishnu Lodge. We hadden inmiddels al besloten om niet hier te blijven slapen. We waren toe aan een plek met wat meer zekerheid op een echt warme douche. Na even te hebben gezocht kwamen we uit bij het Peacefull Guesthouse. Goeie naam, prima plek.

En vanaf toen hebben we ons iedere dag op een terras langs het meer genesteld. Soms het Freedom Cafe, maar vaker nog het wat goedkopere My Favourite Cafe. We hebben lekker gelezen, geïnternet, gegeten en gedronken. Soms kochten we een flesje wijn en olijven en zaten we in het gras aan het meer te wachten tot de zon Pokhara had verlaten. We vonden dat we dat wel hadden verdiend na ons wandelingetje.

Een dag schoven we aan voor het ontbijt bij 'My Favourite Cafe' en vertrokken we na het avondeten. Alleen was dat ook de dag dat An weer eens een visje probeerde..... Die er vervolgens de gehele nacht antiperistaltisch weer uit kwam marcheren. Het was echt zielig. Ik heb An niet vaak zo hopeloos gezien. Na die dag hebben we dat cafeetje links laten liggen.

Ik had me voorgenomen om mezelf na de Annapurna te verwennen met een echte Nepalese scheerbeurt. Van m'n baard en snor wel te verstaan. Voor 150 roepies kun je je op veel plaatsen laten scheren. En met een baard van 2 weken ben je een gemakkelijk slachtoffer. De eigenaar van het eerste tentje dat ik tegenkom ziet mij op een afstand aankomen....eerst mijn baard en snor en daarna ik. Ik neem gewillig plaats in de stoel, check nog even of hij een nieuw mesje pakt en geef me dan over aan de scheerder. Hij gaat grondig en efficiënt te werk. Als hij na afloop m'n gezicht heeft ingesmeerd met een luchtje dat aan mijn schoonvader doet denken (old Spice), begint hij aan een hoofdmassage. In de spiegel zie ik een prijslijst hangen, maar kan niet goed zien wat het kost. De truc van een goedkope scheerbeurt is namelijk ongevraagd beginnen aan een massage, waarvoor je achteraf wat extra betaald. Ondanks m'n ervaring in de woestijn in India voelt dit wel goed. Zeker wanneer hij m'n nek en schouders onder handen neemt. Ik denk, “what the fuck”, en laat hem z'n gang gaan. En tik achteraf 1000 roepies af in plaats van 150. Nou En!!!!!!!!!! (shit)

In het guesthouse ook nog wat leuke mensen ontmoet. Een Argentijn en fan van Estudiantes. Hij is wat ouder dan ik en kon de wedstrijd om de wereldbeker tegen Feijenoord nog goed herinneren. En ik de uitslag;-). Deze Argentijn deelde z'n kamer met een Amerikaanse muzikant/zanger uit Seatlle, die net als ons in de zorg werkzaam is. Hij deed me een beetje denken aan Neil van de Young Ones. Hij is 4 weken op reis en was al meerdere mensen tegen gekomen die een behoorlijk lange periode aan het reizen waren. Dat had hem aan het denken gezet. Maar nu moest hij over een weekje naar huis om z'n spaarpot aan te vullen. En ook maakten we kennis met Jason uit Canada. Toen we een wijntje zaten te drinken op het balkon van het guesthouse hebben we een tijd met hem zitten praten. Hij was nogal open over z'n verbroken relatie. Ze waren samen vertrokken naar Zuid-Korea om daar te werken als leraar Engels. Dit bleek uiteindelijk meer zijn droom, dan die van haar. De relatie liep stuk en nu volgt hij alleen z'n droom. Nepal en Pokhara hadden z'n filosofische knop geraakt. Hij dacht maar na over wat hij dacht. En daar dacht hij dan weer over na. Hij deed voorkomen alsof hij helemaal was bevrijd en langzaamaan zichzelf weer aan het vinden was. Hij was van plan om al z'n ervaringen, gevoelens en gedachten om te zetten in een boek. Regelmatig zagen we hem driftig schrijven. Wie weet lezen we ooit van hem terug...Moet ik er wel bij vermelden dat hij net als zovelen onder invloed was van enig geestverruimend groen goedje.

***