noworries.reismee.nl

JODHPUR, ECHT INDIA

Vrijdag 23 maart Jodhpur Pushp Paying Guesthouse (600Rps)

India was het land van de maharadja's. Rijke heersers van een bepaalde regio. Dit zorgt ervoor dat iedere stad wel een fort, paleis of kasteel heeft. Zo ook Jodhpur. De stad met grotendeels blauw gekleurde huizen, die kris door elkaar, tegen een heuvel zijn aangebouwd. En op die heuvel staat dan weer een gigantisch fort. In tegenstelling tot die in Jaisalmer dient deze tegenwoordig als museum en kun je er niet verblijven. Ons verblijf ligt in het oude gedeelte, dicht tegen de heuvel aan. Het guesthouse is 3 verdiepingen hoog, met een mooi dakterras. Vanaf het terras hebben we uitzicht op de stad en het fort.

Jodhpur is echt een Indiase stad. Kleine straatjes, waar van alles leeft en beweegt. Het is eigenlijk een wonder dat onze rickshaw gisteren de weg gevonden heeft en zonder schade is aangekomen bij het guesthouse. Voordeel was dat dit een pick-up was, geregeld door het hotel. En dat maakt het toch een stuk gemakkelijker. We hebben een leuke sfeervolle en schone kamer. Het gehele guesthouse is sfeervol aangekleed en heeft her en der relaxte zitjes.

Aan het einde van de ochtend bezoeken we het fort. En dat doen we zoals het echte toeristen betaamd, namelijk met een audiogids. We hebben allebei een walkman op onze kop en kunnen bij verschillende punten in het museum luisteren naar informatie over wat we zien. Het is eigenlijk best leuk om zo wat mee achtergrond te krijgen over het geheel.

Vooral de uitzichten en grootse van het fort is genieten. An en ik zijn niet echt grote liefhebbers van gebouwen, maar dit is toch wel mooi. Het enige jammere is dat alle doorgangen in het fort nogal laag zijn en van vrij hard beton. Met m'n 2 meter ben ik behoorlijk gewend om te bukken, maar soms wordt je even afgeleid of let je niet op. Halverwege de tour door het fort kop ik bijna een betonnen draagbalk doormidden. Het duizelt en ik moet even gaan zitten. Dan komt er een vrolijke Indiër op me afgelopen die vraagt of het wel goed met me gaat. Hij heeft niet gezien dat ik net keihard m'n kop gestoten heb, maar blijkbaar is er voor hem duidelijk iets aan de hand. Hij biedt ons een yoga sessie aan in de tuin van het fort. Nee, daar zit ik echt op te wachten. Tjonge jonge... Ik besluit om maar even weg te lopen, want hij blijft maar praten. Ik heb pijn in m'n kop en heb even geen zin in deze man.


We dalen de steile heuvel weer af richting de stad. Zigzaggend door de smalle straatjes lopen we voorbij winkeltjes, de inmiddels gebruikelijke koeien en stieren, plassende mannen bij de goot en zijn we voortdurend alert om niet omver gereden te worden door een scooter of rickshaw. Jodhpur is India ten voeten uit. Inmiddels zijn we er wel aardig aan gewend en dat geeft lucht om er ook echt van te genieten. Omdat ik sinds vertrek nog niet naar de kapper ben geweest, besluit ik spontaan een kapper binnen te lopen en mezelf een nieuwe coupe aan te meten. Het kost me 80 eurocent, dus enigszins bevreesd voor het resultaat neem ik plaats in de stoel. Hij gaat rap z'n gang en het oogt zeer kundig allemaal en ik ben dan ook niet ontevreden over het eindresultaat. Ik ben zelfs zo tevreden dat ik geen 80 eurocent betaal, maar wel 1 hele euro. Wie het breed heeft laat het breed hangen. Inmiddels is An plotseling hartstikke misselijk geworden en spoeden we ons naar huis. Dit is niet de eerste keer deze reis en het lijkt met 1 a 2 weken te komen en te gaan. En gaat het daarnaast ook gepaard met de nodige buikkrampen. An kruipt haar bed in en ik hang nog wat rond op het dakterras de verdere avond.


Zaterdag 24 maart Jodhpur Pushp Paying Guesthouse (600Rps)

Hoewel het iets beter gaat met An, voelt ze zich nog steeds ellendig. Echt balen. An houdt zich vandaag gedeisd en ik maak nog een rondje door de stad. In een boekwinkel zoek ik naar een tweedehands Lonely Planet van Nepal. Onze volgende bestemming over een dag of 12. Helaas slaag ik niet. Maar wandelen door een stad als Jodhpur is geen straf. Je kijkt je ogen uit.



***



Reacties

Reacties

Monique Hagtingius

Misselijkheid en buikkrampen? Dat is erg herkenbaar voor mij. Kijken jullie uit dat het geen amoebe is?! Waar zijn jullie nu?

ma en willem

gelukkig weten we inmiddels dat het allemaal goed is met de buiken

Dineke Knol

Hoi, net een weekje terug uit India en zit weer even jullie India avontuur door te lezen en het is zo herkenbaar. Waar zitten jullie nu?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!