Dinsdag 20 maart Jaisalmer Sidhartha Guesthouse (600Rps)

Wanneer we onze ogen openen, de luiken van de ramen openen, kijken we over de kantelen de heuvel af over Jaisalmer. Het uitzicht vanuit onze kamer is super. Toen we gisteren het fort inliepen tussen grote hoge muren, over enorme kasseien hadden we ons er nog geen voorstelling van kunnen maken. Het fort is gelegen op een heuvel en dat betekent dat we moesten klimmen om het bewoonde gedeelte van het fort te bereiken. Gelukkig hadden we het hotel van tevoren gereserveerd en werden we enigszins verwacht en alleraardigst ontvangen. We zijn snel gaan slapen en aanschouwen nu het mooie uitzicht en beseffen dat we de nacht in een echt fort hebben doorgebracht.

Na een ontbijtje op een van de vele dakterrassen, wandelen we door het fort. Ieder huis is tegelijkertijd een hotel, restaurant, winkel of alles tegelijk. Het is een aaneenschakeling van kleine straatjes en tempeltjes. Je waant je echt in de middeleeuwen.

Als gevolg van een aardbeving enkele jaren geleden is er veel schade. De bewoners moeten dit zelf opknappen. Op kleine schaal vindt er renovatie plaats. De regering maakt liever een museum van het fort, maar dat betekent dat de mensen die er wonen weg moeten. Mensen hier wonen er al generaties lang en verdienen er hun brood. Zij willen dus niet weg en de regering weigert geld te subsidiëren. Onbegrijpelijk.

De hele dag struinen we in en om het fort. Hier en daar worden we aangesproken door verkopers en touroperators. Ik moet zeggen dat verkopen hier met de nodige humor gepaard gaat. Op een gegeven moment word ik aangesproken met “Hello sir, let me help you spent your money!”. Of wat dacht je van deze:

Ergens anders in het fort krijgen we een rondleiding door iemand z'n museum. Hij laat ons verschillende ruimtes zien en vertelt enthousiast over hoe deze ruimtes gebruikt werden. Eigenlijk is alles zo gebouwd om het indringers, rovers en bandieten zo lastig mogelijk te maken. Kleine deuren, smalle trappetjes, meerdere ontsnappingsroutes en plekken waar bewakers eventuele indringers in een hinderlaag konden lokken. Uiteindelijk komen we natuurlijk wel uit in z'n winkeltje (slim gedaan hoor en eigenlijk wel verwacht). We kopen er een magische bal. Gemaakt van kamelenbot en versierd met allerlei oosterse tierelantijntjes. Zo hebben we toch een heus souvenirtje op de kop getikt en is m'n backpack weer een beetje zwaarder:(

Op het dakterras van ons hotel praten we na het avondeten uitgebreid met de hoteleigenaar. Doel van het gesprek is de kamelensafari die je hier vanuit Jaisalmer goed kan doen en waarbij je overnacht in de woestijn in de open lucht. Dat willen we meemaken en na een lichte onderhandeling komen we eruit en klimmen we morgen op een kameel.

Wil je het fort zien: http://www.youtube.com/watch?v=tb7Wm7N5YcE

Woensdag 21 maart Jaisalmer Overnachting in de woestijn (1350p.p)

Met een jeep scheuren we Jaisalmer uit richting de woestijn. We zijn met nog twee meiden uit Munchen. Helaas niet de gezelligste, maar goed ze komen dan ook uit DEUTSCHLAND!!!

Na wat onnozele stopjes komen we uit bij waar de kamelen ons komen ophalen. Het duurt niet lang of we zien ze in de verte uit de woestijn opdoemen. Het is een gaaf gezicht die grote beesten met hun ritmische pas en toch wat melige kop.

De kamelen worden door hun berijders vriendelijk verzocht om te gaan zitten, zodat wij erop kunnen klimmen. Nou gaat dat nog vrij gemakkelijk, maar het opstaan van de kameel vraagt van mij toch opperste concentratie. Want wanneer een kameel opstaat komt eerst de achterkant een behoorlijk stuk omhoog, waardoor ik op moet passen dat m'n lange ellendige lijf niet direct over de kop van de kameel heen kukelt. En dan komt de voorkant omhoog en moet ik oppassen dat ik niet achterover van z'n kont afrol. Maar dan staat hij eindelijk en zit ik redelijk stevig. Een voor een komen ook de andere kamelen overeind en lopen we de woestijn in. An lijkt vrij gemakkelijk te zitten, terwijl ik de nodige moeite heb om in cadans te komen met het gehobbel van de kameel. Ik denk dat we na zo'n anderhalf uur aankomen bij de duinen waar we zullen eten en slapen. Als je 90 minuten op een kameel hebt gezeten en je hebt 2 meter in balans te houden, dan vraagt het afstappen weer wat meer dan het opstappen. Ik heb namelijk geen gevoel meer in m'n benen en kan niet inschatten wat er gebeurt als m'n voeten het zand raken en ik de rest van mijn bijna 100 kilo zelf moet dragen. Het valt gelukkig mee, alhoewel ik een minuut of 5 als Charlie Chaplin heb rond gelopen. Voor de jonge generatie: even googelen op Charlie Chaplin of denk aan een pinguïn.

Onze twee gidsen leggen een aantal kleden tegen de duinen aan waarop we kunnen zitten en daarna gaan ze aan de slag met het eten. Dan komt er uit de verte iemand aanlopen met een zak over z'n schouders. Het is nondedju een bierverkoper. Het blijkt toch een schijnheilig volkje die hindoes, want ver in de woestijn waar niemand het ziet verkopen ze bier. Geeft niks denk ik dan, doe er maar twee. Heerlijk genieten we van ons eerste biertje sinds tijden en zien we langzaam de zon achter de duinen zakken.

Vlak voor het slapen gaan krijgen we van een van de gidsen allemaal nog even een nek en rug massage. Iets wat toch niet helemaal prettig voelt. Twee ruwe en harige Arabische handen in m'n nek. Het valt op dat de aandacht van de gids uiteindelijk volledig uitgaat naar de blonde DEUTSCHE meisjes. Ook dit mag absoluut niet volgens het Hindoeïsme, maar het is donker en we zijn midden in de woestijn,.........dus.

Ingerold in een dikke deken maken we ons op om te gaan slapen. De lucht is helder en we zien duizenden sterren. Op de achtergond horen we de kamelen herkauwen op het gras dat ze hebben gekregen...

Donderdag 22 maart Jodhpur Pushp Paying Guesthouse (600Rps)

We ontwaken uit een diepe slaap als de gids ons wakker maakt met koekjes, chai en toast met jam.We hebben heerlijk geslapen en het was totaal niet koud.

Al gauw hobbelen we dan alweer richting Jaisalmer. En net als ik denk wat souplesse te hebben gevonden, gaan de kamelen in draf achter elkaar aan. Tjongejonge, moet dat nou. Ik stuiter alle kanten op en als we godzijdank aankomen bij de jeep heb ik een hoog piepstemmetje.

Bij het hotel frissen we ons op en vertrekken aan het einde van de middag richting Jodhpur.

***