Ma 13 feb Hanoi Thu Giang guesthouse 168.000Dong/$8
Precies volgens schema komt de trein om 11.05u het station van Hanoi binnenrollen. We hebben ons goed ingelezen in de verschillende taxicentrales die toeristen flink oplichten door een versnelde taximeter te gebruiken of gewoon door om te rijden. We kiezen de meest betrouwbare volgens onze reisgids en worden voor 40.000Dong (€1,50) naar het door ons uitgekozen hotel gebracht. Deze taxicentrale bleek een goede keus, want later spreken we een medereiziger die met een andere taxicentrale 300.000Dong (€12,-) moest neerleggen.

Zodra we gesetteld zijn in ons guesthouse (met op een goede manier behulpzame Vietnamezen) trekken we een vest aan en gaan we de stad verkennen. Hanoi doet gezellig aan met zijn kleine straatjes vol met winkeltjes, eetstalletjes, cafeetjes en vooral veel scooters. Inmiddels zijn we gewent aan het oversteken in Vietnam. Gewoon gaan lopen en jezelf als in een computerspelletje door de onophoudelijk stroom van fietsers, scooters en taxi's bewegen. Als je stopt ben je de sigaar, dus blijven we recht op ons doel af gaan. En dat is een heerlijk uitziend terras met een nog heerlijker menukaart. Namelijk goede koffie met een geweldige chocolade brownie.

Dat is een goed begin van Hanoi, voor het eerst deze reis hebben we een normale bak koffie gedronken. En de brownie...mmm, als we onze vingers afgelikt hebben lopen we door naar het meer van Hanoi. We doen een rondje er omheen en blijven halverwege hangen met een Beer Hanoi. Hanoi heeft veel bezienswaardigheden en goede musea. Maar ja, we vinden het eigenlijk wel prima om niets te doen en blijven gewoon een beetje rondkijken. In de avond doen we ook niet veel meer dan lekker eten op straat en een lokaal biertje uitproberen. We sparen onze energie want morgen willen we naar Cat Ba Island. Dat zou een reis van 5 uur moeten zijn en om te beginnen moeten we om 6.30u een taxi zien te scoren die ons naar het busstation brengt.

Di 14feb Cat Ba Island The Noble House 210.000Dong/$10
Rond 6.30u scoren we inderdaad een betrouwbare taxi en landen we op tijd bij het busstation. De plusminus 5 uur durende reis blijkt wat ingewikkeld georganiseerd door de Vietnamezen. Zo starten we in een grote touringcarbus, stappen we na 1,5uur over op een minibus, die ons naar de haven brengt waar we op een boot stappen, vervolgens keert de boot na 5 minuten alweer om en moeten we zonder uitleg, maar veel gemopper en dwingende handgebaren overstappen op een andere boot, die boot brengt ons naar de haven van Cat Ba Island, daar staat dan weer een mini-bus te wachten die ons de bergen overbrengt naar de andere kant van het eiland. En dan... dan is het 12.30u en zijn we toch waar we moeten zijn. We lopen in een lijn door naar het door ons gekozen hotel en ontwijken de stoet Vietnamezen die ons in hun hotel willen sleuren.

's Middags lopen we richting het strandje die in onze reisgids wel heel erg enthousiast wordt aangeraden. De gids heeft niets te veel gezegd, het is hierschitterend. Weer geldt dat als je eenmaal voorbij de busperikelen bent en de driftige Vietnamezen ontwijkt, dan is Vietnam zo mooi.

We vallen op het strand in slaap en als ik wakker wordt staat er ineens iets in het zand geschreven.....Ahhh mijn valentijnsdagkadootje.

Wo 15feb Cat Ba Island The Noble House 210.000Dong/$10
Eindelijk weer eens lekker uitgeslapen vandaag tot zeker wel 8.30u. De rest van de dag hadden we graag op het strand doorgebracht, maar het is bewolkt, mistig en koud in de baai. We wijzigen de plannen, rijgen onze wandelschoenen aan en huren een scooter. Met de scooter rijden we naar de ingang van het Nationale Park van Cat Ba.

Via het krakkemikkige infobord kiezen we een wandeling naar de 'Frog pont' uit. Een retour zou 4 tot 6 uur moeten duren, afhankelijk van hoe snel je loopt. De tocht loopt door een mooi deel van het regenwoud. Dieren zien we niet en die zijn er ook niet zo veel meer, helaas zijn de Vietnamezen goed in jagen en lusten ze alles. Halverwege de tocht komen we twee Amerikanen tegen en worden we erg overtuigend ontraden om verder te lopen. De tocht gaat vanaf dit punt steil omlaag, het pad is weg dus je moet zelf een weg door het bos heen slaan en als je er dan eindelijk bent, is de 'Frog pont' erg teleurstellend. Kikkers zijn er niet en de vijver is een smerige modderpoel. Daarna loop je dezelfde weg terug wat inhoudt dat je 1½ uur steil omhoog loopt. We laten ons graag overtuigen om gewoon maar weer terug te lopen. We dubben nog even of we een andere route zullen nemen, maar het idee om terug te rijden en met een flesje wijn naar het strand te gaan klinkt toch beter.

In het hotel kleden we ons snel om en nemen ons dekbed mee in de rugzak, zodat we een warm kleedje hebben op het strand. Bij een straattentje kopen we een flesje Dalat wijn en wat chips en zo brengen we de rest van de middag door.

Do 16 feb Cat Ba Island The Noble House 210.000Dong/$10
In het water van de Halong bay bij Cat Ba island liggen ongeveer 300 kalksteenformaties. De meeste eilandjes zijn begroeid en hebben (nog) verlaten strandjes. Natuurkundigen zijn er nog niet over uit hoe ze precies ontstaan zijn en de diverse theorieën spreken elkaar tegen. De beste manier om ze goed te bekijken is per boot of kayak. Nu worden er verschillende excursies aangeboden, maar het lijkt ons leuker om gewoon zelf een kayak te huren en een dagje rond te peddelen. We vinden in het stadje iemand die kayaks verhuurt en voor $8 per dag gaan we 'de boot in'.

Wat een rust zo peddelend over het water. Het uitzicht om ons heen is geweldig. Al voelen we ons soms wel heel klein tussen al die grote rotsformaties. Blijkbaar hebben we een goede kayak want we kunnen aardig vaart maken en een flink stuk afleggen. Na anderhalf uur kiezen we een strandje uit en genieten we van de meegebrachte picknick.

Na de break peddelen we nog eens 1½ uur door en komen we onverwachts in flink onrustig water. De kayak blijkt opeens wel heel wankel in de aantrekkende golven. We moeten goed blijven opletten de golven loodrecht te nemen en niet van de zijkant want dan zouden we zeker omslaan. Ik kijk om me heen en voel me erg kwetsbaar tussen al die hoge rotsformaties en de aantrekkende golven. Dan komt ineens toch mijn watervrees een beetje omhoog. Als we eindelijk weer een baai in kunnen varen wordt het weer heerlijk rustig om ons heen en horen we alleen nog het geluid van de peddel die door het water slaat.

meekijken?http://www.youtube.com/watch?v=pc5e2LAAWHo&feature=g-upl&context=G22d2cfeAUAAAAAAAFAA

We varen nu weer terug richting de pier van Cat Ba, althans dat denken we. Voor alle zekerheid vragen we het toch maar even na bij de voorbijtrekkende vissersboot. Vastberaden wijzen de Vietnamezen richting de pier, helaas voor ons wijzen ze precies de andere kant op. Het kan toch niet waar zijn? We kijken nog eens op onze gekopieerde kaart van dit gebied, maar daar valt weinig uit af te leiden. Dan nog maar eens vragen aan de volgende vissersboot. Ja hoor weer wijzen ze overtuigend de andere richting uit. Shit! Er zit niets anders op, we draaien de kayak en gaan het stuk dat we net gevaren hebben weer helemaal terug. We rekenen uit dat als we flink door blijven roeien, niet meer verkeerd gaan en niet stoppen, we dan net voor het donker bij de pier moeten kunnen aankomen. Betekent ook dat we weer hetzelfde onrustige stuk water over moeten... We voelen onze armpjes aardig, maar het idee om in het donker te peddelen zorgt ervoor dat mijn armen blijven draaien. Net voordat het gaat schemeren komen we aan bij de pier. We worden nog even ingehaald door een boot vol toeristen. Met een drankje in de hand staan ze relaxed langs de railing, oja zo hadden we het ook kunnen doen. Maar eerlijk gezegd was dit toch veel leuker en avontuurlijk!

Vr 17 feb Nachtbus Hanoi → Cau Lai $17p.p.
Voldaan besluiten we vandaag Cat Ba weer te verlaten. Met enige moeite hebben we een buskaartje kunnen kopen voor dezelfde prijs als op de heenweg. Als we 'economisch ingestelde Vietnamezen' moeten geloven dan zou het kaartje terug veel duurder zijn dan op de heenweg. De één hangt een overtuigend verhaal op over het laagseizoen en dat er maar weinig mensen in de bus zitten. De ander houdt het op de boot die pas is vernieuwd en nu veel sneller gaat dan voorheen maar ook meer kost. Ja, ja, we wachten tot het loketje van de busmaatschappij open gaat om 7.30u en kopen daar een kaartje voor dezelfde prijs als op de heenweg.

We willen graag vanavond nog met de nachttrein door naar Bac Ha in het Noorden. Maar het regelen van een treinkaartje is nogal ingewikkeld en de kans dat je wordt opgelicht is groot. We herinneren ons dat het guesthouse waar we in Hanoi geslapen hebben ook kaartjes regelt. Ze kwamen erg betrouwbaar op ons over en dus laten we ons met een taxi bij hen afzetten. Inderdaad worden we weer vriendelijk geholpen en proberen zij telefonisch een treinkaartje voor ons te regelen. De trein blijkt echter tot volgende week vrijdag al vol te zitten! Dat is balen. Dan toch maar de nachtbus proberen. Die blijkt wel plek te hebben en vertrekt vanavond om 19u. Voor $17 sluiten we de deal en gaan we een busreis van 12 uur aan. We hebben nog genoeg tijd om even te eten in Hanoi. We kijken elkaar aan... en een paar tellen later zitten we bij dat ene cafeetje met die heerlijke koffie en chocolade brownie, daarna stappen we de Kentucky Fried Chicken in en bestellen geen rijst:)

***