Di 31 januari Mui ne beach Kim Ngan 273.000 Dong/$13
Met de bus van 8.00uur verlaten we Saigon. Dit keer betalen we een iets duurder kaartje en mogen we instappen in een air-con expressbus voor toeristen. De chauffeur neemt het woord expressbus erg serieus en stuurt behendig en toeterend langs de scooters en 'langzame' auto's zonder vaart te minderen. Het blijft een eenbaansweg, maar drie auto's en wat scooters blijken prima naast elkaar te passen. Totdat we opgeschrikt worden als ik mensen langs de kant zie staan en een scooter op de weg zie liggen. Een paar meter verder dan de scooter ligt een man midden op de weg met een deken over hem heen. Bij zijn hoofd komt een grote plas bloed onder het deken vandaan. Verschrikkelijk, we zijn er stil van. Helaas zitten we zelf nog steeds in de expressbus met een chauffeur die blijkbaar totaal niet onder de indruk is van dit tafereel. 4 uur later stappen we uit bij 'meneer Schumacher' en nemen we een kamer in het Kim Ngan hotel met uitzicht op zee.

Wo 1 februari Mui ne beach Kim Ngan 273.000 Dong/$13
Vanmorgen geen wekker gezet, dus om 6.30uur al wakker:). Nog net op tijd om de zonsopgang te zien.

Vandaag (en de aankomende dagen) gaan we doen waarvoor we naar Mui Ne gekomen zijn: leren kitesurfen.We starten om 11uur met onze les bij een kitesurfer uit Litouwen, Irelanes heet hij. Maar dat zal ik vast net zo verkeerd schrijven als dat ik het uitspreek. Kitesurfen kan hij in ieder geval wel! In alle rust legt hij ons de beginselen uit. En dat begint met de windrichting en de stand van de kite. Het wordt een gezamenlijke les van 2½ uur met veel kiten en niet surfen.

Op het strand oefenen we met een kleine en daarna een steeds grotere kite met steeds langere lijnen. Net als we denken dat we de kite een beetje onder controle krijgen, stelt Irelanes voor om het water in te gaan. We moeten een helm op en zwemvest aan en lopen met de gordel om ons middel waggelend over het strand. Ik dacht altijd dat kitesurfen er cool uitziet, maar met onze outfits zijn we twee suffe pinquins.

De wind is inmiddels aardig aangewakkerd en de golven worden hoger. Voordat we het water ingaan moeten we ons ook nog aan elkaars gordel vastklikken met een veiligheidslijn. Zo lopen we met zijn drieen aan elkaar vastgeklikt het water in. Dit moet er echt zo cool uitzien vanaf de kant.... De golven zijn redelijk hoog (vind ik dan). Regelmatig worden we teruggeworpen totdat we voorbij de golfbreuklijn zijn. In het water geeft Irelanes de kite aan mij over. Dat is wel ff anders dan op het strand pfff... De hoge golven en flinke wind maken het er niet gemakkelijker op om de kite rustig te blijven besturen. Ik vind het opeens niet meer zo kinderachtig dat we met zijn drieen aan elkaar zitten. En als ik dan een stuurfout maak blijkt nog eens waarom. Ik draai de kite te snel van links naar rechts waardoor hij veel snelheid maakt en als ik dan ook nog de beginnersfout maak om aan de bar te trekken in plaats van los te laten, dan lanceer ik mezelf uit het water. Toch wel fijn dat er nog twee mannen aan mij vastgeklikt zitten:) Terwijl de kite aan ons blijft trekken herinner me nog net dat ik de koppellijn moest lostrekken in zo'n situatie als dit. De kite koppelt los en ploft op het water, ook ik zak weer terug... pfff. Het verschil tussen vliegeren en vliegen is ons nu wel duidelijk.

Eenmaal terug op het strand maken we de kite weer gebruiksklaar en mag Richard een poging wagen. Irelanes geeft de kite over aan Richard na de golfbreuklijn. Ook bij Richard gaat het in het begin aardig totdat ook hij een stuurfout maakt en de kite op het water ploft. Richard trekt de veiligheidslijn op tijd los en voorkomt daarmee dat hij ook vliegles krijgt. We zijn inmiddels 2½ uur bezig en omdat de aantrekkende wind en de golven het er niet makkelijker op maken, besluiten we morgenochtend verder te gaan. Die avond vallen we om 20.00 uur als een blok in slaap...

Do 2 februari Mui ne beach Kim Ngan 273.000 Dong/$13
Om 11 uur is de wind aardig op kracht, maar lang niet zo als gistermiddag. Dat komt ons groentjes erg goed uit, al zie ik wel wat teleurgestelde gezichten om mij heen. Irelanes kiest een 12meter kite en laat ons weer starten op het strand. Om de beurt nemen we de kite en voelen we zowaar dat we enigszins controle krijgen over de besturing. Dit geeft ons moed. Als Irelanes voorstelt om weer het water in te gaan hebben we er wel zin in. We stappen weer als 3 olifanten die elkaar aan de staart vasthouden het water in. De golven zijn makkelijker door te komen dan gisteren. Wellicht iets geleerd van onze fouten gaat het ons vandaag beter af. We hebben de kite redelijk onder controle en kunnen hem rustig van links naar rechts sturen zonder onszelf te lanceren.

Eenmaal terug op het strand stelt Irelanes voor om een stapje verder te gaan. Het eerste stukje gaat hij mee en vervolgens zal hij ons alleen laten met de kite. '..and then you're on your own, no worries.' Het klinkt zo simpel maar we zijn er nog niet erg gerust op. Maar ja, omdat we nog nooit een coole kitesurfer met 2 mannen aan zich vast hebben zien kiten dagen we onszelf uit. Richard gaat eerst en ik kijk mee vanaf het strand. Ik zie dat Irelanes de kite aan Richard geeft en hem nog wat laatste dingen toespreekt (of afscheid neemt dat kan ik niet verstaan vanaf het strand). Het gaat goed. Richard bestuurt de kite ogenschijnlijk rustig en laat zich door de kite voortrekken door de zee. Nog wel zonder surf, dat zijn zorgen voor later. Bij het weer terugkomen naar het strand zorgt een kleine stuurfout er bijna voor dat de kite hard naar beneden ploft en in de golven zakt. Maar net op tijd krijgt Richard weer controle over de kite en Irelanes neemt hem over.

Dan ben ik aan de beurt. Irelanes gaat mee het water in en geeft de kite over na de golfbreuklijn. Hij coacht me nog even en net als ik hem nog wat wil vragen. Hoor ik; 'bye-bye, you're on your own now! No worries...' Wat?! Dit kan hij niet menen. Ik voel me helemaal niet zeker en denk terug aan de vliegles van gisteren. Gelukkig hoort hij het niet dat ik hem terugroep, waardoor ik wel moet! Ik bestuur de kite en ben nog nooit zo geconcentreerd op iets bezig geweest. Ik kijk nog eens opzij, ja hoor Irelanes en Richard lopen op het strand. Daar lig ik dan te stuntelen met een kite van 12m ver boven m'n hoofd. Toch wil ik Mui ne niet verlaten voordat ik een stukje heb gekitesurfd, dus ik focus me nog eens wat meer op het sturen. In gedachten haal ik de aanwijzigen van Irelanes er bij en stuur van links naar rechts zonder mezelf te lanceren. Pfff... het lijkt een beetje te lukken. Om mij heen is het aardig druk geworden en de echte kitesurfers schieten langs mij heen, met af en toe een mooie sprong. Na een tijdje vind ik het wel genoeg en stuur ik de kite richting strand. Met een stuurfout geef ik de kite een harde landing midden in de golfbreuklijn. Ik koppel hem snel van me los, want als de golf de kite meesleurt sleurt hij mij er achteraan. Het is inmiddels tegen 14uur en we besluiten te gaan lunchen en de rest van de middag te luieren. Morgen zien we Irelanes weer om 11uur.

Vr 3 februari Mui ne beach Kim Ngan 273.000 Dong/$13
Een beetje zenuwachtig voor wat komen gaat, wachten we op Irelanes. Die heeft het vannacht laat gemaakt dus komt met kleine oogjes aanlopen. Om 11.15u starten we en gaan we eerst wat kiten op het strand. Even rustige wakker worden en de kite voelen. Hadden we het net een beetje onder controle met twee handen, leren we nu hoe de kite met één hand te besturen. Wel zo praktisch want straks met het board er bij moeten we dat ook kunnen. Na de strandsessie ga ik eerst de zee in met Irelanes en probeer ook in zee met één hand te sturen.

Door de golven en de veranderende positie van je lichaam is kiten in zee net even wat anders dan op het strand. We leren ook 'bodydragging'; jezelf met behulp van de kite door het water te laten slepen. Handig voor als je bijvoorbeeld je board kwijt bent en je wilt hem weer ophalen. Na mij gaat Richard een stuk onder coaching van Irelanes in het water en doet dezelfde oefeningen. Als we op het strand zijn neemt Richard de kite en leert hoe te lopen met de kite. Het lopen met de kite gaat Richard goed af. Door het zoute water en de zon zijn mijn ogen inmiddels knetterrood en blijven tranen, we besluiten maar even een lunchbreak te nemen. Ja, ja....om kitesurfen te leren moeten we heel veel geduld hebben.

Na de lunchbreak leren we zelf de zee in en uit te lopen met de kite. Om dit wat makkelijker te maken zijn de wind en de golven inmiddels weer aardig aangetrokken. In het water krijgen we weer stuuroefeningen. Natuurlijk klapt de kite zo nu en dan weer door een stuurfout hard naar beneden. Het laatste uur van de dag gaan met eindelijk met het board erbij in het water. Ik ga eerst en Irelanes neemt voor het gemak mijn board even mee. Halverwege neem ik het board over en ga dezelfde oefeningen doen als daarnet, bodydragging met board, sturen en krijg uitleg over hoe je die plank aan je voeten moet krijgen. Als ik er met één voet in zit, maak ik een stuurfout en lukt het niet om die te corrigeren, dus klapt 'ie wee naar beneden. Pffff....

Na mij gaat Richard met board het water in. Het gaat goed, de kite is redelijk onder controle. Vanaf de kant zie ik hoe Richard ook met één hand het board vasthoudt en met de andere de kite bestuurt. Dan weer een stukje naar links, daarna wisselen van hand en een stukje naar rechts. Zigzaggend gaan we door het water langs de kustlijn. Bijna net zoals de andere kitesurfers om ons heen:) ..Not.. Ook Richard sluit de sessie in stijl af en land de kite met een stuurfout hard op het water.

Als de 2½ uur groepsles erop zit houden we het voor gezien. Vanaf de kant kijken we toe als Irelanes nog even op zijn eigen kite laat zien hoe het echt moet. O ja, zo moet het. Ziet er gaaf uit hoor. Eigenlijk zitten de geplande 3 dagen kitesurflessen er op. Maar je we hadden gezegd dat we Mui ne niet willen verlaten zonder even op die plank gestaan te hebben. Dus spreken we morgen weer af, dan om 12 uur.

Za 4 februari Mui ne beach Kim Ngan 273.000 Dong/$13
'De wind is nog niet sterk genoeg', zegt Irelanes en hij kijkt omhoog. Er zijn weinig wolken dus de wind zal met uun uurtje wel aantrekken. We geloven zijn weerbericht en wachten af. Na een klein uur blijkt dat hij gelijk heeft. We nemen vandaag beiden 2 uur privéles. Ik trap weer af en laat me adviseren door de Russische dame van de kitesurfschool. Ze legt me uit dat er kwallen in het water zijn en reikt me een mooie grijze legging en een geel shirt met lange mouwen aan. Daar gaan we weer, denk ik, kitesurfen is zo cool. Maar het lijkt me beter dan een kwallenbeet, dus ik trek de kleding aan. Als Irelanes aan komt lopen trekt hij z'n wenkbrauwen omhoog. 'Ah, ik zie dat je de kwallenbroek hebt aangetrokken! Waarom is dat?' Ik leg uit dat de Russische dame achter hem dat heeft aangeraden. 'Oh, nou kwallen zijn er nog niet in februari, maar het is wel lekker warm in het water', lacht Irelanes.

We laten de kite op en oefenen eerst weer even op het strand. De kite voelt goed aan en ik heb het idee dat ik er zowaar controle over heb. Dan geeft Irelanes me wat theorie over hoe ik straks moet opstaan met de plank. Om warm te draaien gaan we in het water nog wat oefeningen doen: Bodydragging, een noodstop maken (al was het geen geplande oefening), snelheid maken en uiteindelijk jezelf uit het water leren tillen. En dan zijn we nog niet toe aan het moment supreme, want we gaan eerst nog even op het strand oefenen met de plank. Liggend in mijn kwallenplak, neem ik de meest bijzondere houdingen aan met een plank aan m'n voeten en een kite in m'n handen. Mijn ogen gaan erg zeer doen en tranen van de zon die op zijn hoogste punt staat net naast de kite. Helaas kan ik geen zonnebril opdoen want die zou ik kwijtraken in het water. Eigenlijk zou ik moeten stoppen om mijn ogen rust te geven, maar ja het gaat nu zo goed ik bijt wel ff door. Het laatste half uur van de les oefenen we met de plank in het water. Het valt nog helemaal niet mee om die plank aan je voeten te krijgen in het water, laat staan dan ook nog eens te sturen, snelheid te maken, op te staan, te draaien, snelheid houden en dan te blijven staan. Maar de aanhouder wint en na talloze pogingen lukt het me 2 keer om mezelf uit het water te trekken en voor heel even (1 seconde) op de plank te staan. Laat Richard nou net op dat moment een mooie foto klikken. .....Of had ik nu moeten schrijven dat ik dit (zie foto) de hele middag heb gedaan?

We geven Irelanes een break van 15 minuten, niet langer want Richard staat te trappelen om aan de slag te gaan. De wind is nog goed aanwezig en samen laten ze de kite op. Zonder kwallenbroek oefent Richard eerst nog wat op het strand, om vervolgens de zee in te gaan. Ook Richard krijgt de kite meer en meer onder controle. Hij leert snelheid maken en dat gaat goed, totdat hij plots in z'n ooghoek een lijn met boeien ziet. Hij wordt net even te lang afgeleid, waardoor corrigeren moeilijk is. De kite komt te laag en krijgt teveel power. Hij wordt het water uit gelanceerd en vliegt netjes over de boeien heen:)....

Ook Richard oefent op het strand met de plank aan z'n voeten en komt erachter dat lange benen en een kite met een plank geen handige combi zijn. Het laatste half uur van de les gaat hij in het water aan de slag. En ja hoor, ...na een paar pogingen lukt het om snelheid te maken, uit het water te komen en op de plank te staan. Ook voor 1 seconde, maar gelukkig speelt ook hier de fotograaf een goede rol.

We hebben ons doel behaald dus we mogen Mui Ne verlaten, maar eigenlijk hebben we nu zo de smaak te pakken dat we graag zouden blijven. Na wat dubben troosten we ons met de gedachte dat we in Indonesie,Australie en misschien Brazilieook nog kunnen kitesurfen en besluiten we morgen verder te reizen. Die avond blijkt dit een goed besluit. Inmiddels laten mijn ogen het namelijk totaal afweten, ze zijn knetterrood, pijnlijk en blijven tranen. Dat wordt alleen maar erger in de loop van de nacht en ik doe letterlijk geen oog dicht. met natte doekenprobeer ik mijn ogen tevergeefs koelen. Tegen de ochtend zijn mijn ogen opgezwollen en flink pijnlijk. We laten ons adviseren door de 'internetdokter' en zien alle symptomen terugkomen; Shit! Ik heb 'sneeuwblindheid' te pakken. Het zou met 1 a 2 dagen vanzelf over moeten gaan, nog even doorbijten... Volgende keer met kitesurfen toch maar even een pauze inlassen voor de ogen. maar dat er een volgende keer komt is zeker, kitesurfen is cool, leren niet:)

***