Di 24 januari HA TIEN (Vietnam) Kim Duong hotel 140.000Dong / €5
Vandaag laten we Cambodja achter ons en gaan we op weg naar Vietnam. Ook de vietnamese douaniers nemen hun werk serieus. We worden langs 4 verschillende loketjes gestuurd en tellen regelmatig in gedachten tot 10 (in het vietnamees) terwijl we vriendelijk blijven kijken. We staan te zweten als een otter in de warme middagzon als we de befaamde stempeltjes in ons paspoort krijgen. We lopen de grens over want we hebben inmiddels geen vervoer meer. De cambodjaanse tuk-tuk waar we in zaten gaat de grens niet over. Twee vietnamezen hebben dit al snel in de smiezen en schieten ons te hulp. Ze bieden ons een taxi aan. Dat komt goed uit want we moeten nog zo'n 7km naar het stadje Ha tien, waar we willen overnachten. Als ze naar de taxi wijzen vallen we weer in de andere verbazing. De taxi is een sooter. Hoewel hier hele gezinnen zich vervoeren op 1 scooter, bestellen wij er toch maar twee. We klimmen met onze grote rugzak achterop en leggen de kleine rugzak op schoot bij de chauffeur. Past prima, Vietnam here we come!

In Ha Tien aangekomen worden we netjes van de scooter afgeworpen en gaan zoeken naar een hotel. Dit keer is het even goed zoeken, blijkbaar is het nog steeds Chinees Nieuwjaar en zitten veel hotels volgeboekt. Een uurtje laten checken we toch in bij het Kim Duong hotel dat wordt gerund door een vietnamese vrouw met haar pasgeboren baby. Tussen de borstvoeding door krijgen wij de sleutel van onze kamer en ploffen we neer. Het is maar goed dat wij de enige in het hotel zijn want ze heeft haar handen vol aan de kleine.

In de middag gaan we het stadje verkennen en ontdekken we dat de Chinese Nieuwjaarsfeesten inderdaad nog steeds in volle gang zijn. Het is gezellig druk op straat. we lopen over de markt van Ha Tien en nemen voor ons vreemd uitziend maar heerlijk smakend fruit. Als we een zijstraatje inlopen worden we verwelkomt door de schelle klanken van een karaokezanger. We besluiten om maar eens te gaan kijken wie er zo aan het 'zingen' is. We zien een groepje vietnamezen voor de tv hangen. Zodra ze ons zien worden we binnen geroepen en ze staan erop dat we een drankje mee doen. Drank hebben ze nog genoeg, al lijkt het ons dat ze ook al meer dan genoeg op hebben. We schuiven aan en proosten op het Chinese Nieuwjaar. Tja en als dan het liedje afgelopen is... ontkomen wij er ook niet aan... We krijgen de microfoon in onze handen geduwd en moeten een liedje uitkiezen. Het mag in het Engels, da's wel zo aardig want dat vietnamees is echt niet uit te spreken.

Meeluisteren? klik op de link:

http://www.youtube.com/watch?v=nwaIWF8MlIg&feature=youtu.be

wo 25 januari HA TIEN (Vietnam) Kim Duong hotel 140.000Dong / €5
Vannacht bijna geen oog dicht gedaan door de geluiden van de straat, de warmte en de muggen op onze kamer. Het lijkt wel alsof er niemand in Vietnam s'nachts gaat slapen. Het gebrul van de duizenden scooters blijft maar doorgaan. Zelfs onze oordoppen helpen niet. We besluiten vandaag maar net zoals iedereen hier te doen en huren een scooter. Misschien niet het meest veilige vervoermiddel, maar er zijn niet veel andere mogelijkheden. We rijden naar de 'Thach Dong Cave Pagoda'. Dit is een grottenstelsel, net buiten de stad Ha Tien, waarin verschillende boedhistische tempels zijn gebouwd.

Bij de tempels ontmoeten we een Vietnamees gezin dat 35 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland is geëmigreerd. Nadat de oorlog was afgelopen zijn ze uit angst voor de rode khmer op de vlucht geslagen. Ze vertellen hoe de militairen in deze grottenstelsels verscholen zaten. Voor een paar weken zijn ze terug in Vietnam om hun familieleden te bezoeken die zijn achtergebleven.

Na een uurtje struinen door het grottenstels en een kilo zweet lichter klimmen we weer op de scooter. We hebben wel zin in wat verkoeling en herinneren ons dat Ha Tien aan zee ligt. We pakken de kaart erbij en rijden naar het strand. Eenmaal op het strand komen we er achter dat heel Ha Tien hetzelfde idee heeft. Het is retedruk en bij het zien van het strand laten we het idee om een duikje te nemen varen. Het strandje van 3 meter tot aan de zee is niet alleen vol met mensen, maar ook al het afval ligt overal verspreid. Het stinkt enorm en we zien kinderen tussen drijvend afval zwemmen. Afval is in heel Vietnam en Cambodja een probleem. Er is geen regering die ervoor zorgt dat het wordt opgehaald en geen inwoner die zich druk maakt om een schone omgeving. Wel triest om te zien hoe mooie plekken soms bezaaid zijn met afval wat nergens anders heen kan. En dan nog maar niet te denken aan de gevolgen op de langere termijn.

We laten de frisse duik voor wat het is en gaan wat eten bij de markt terwijl we naar live muziek luisteren. En daar klinkt toch weer een mooie stem.... op het strand zit een groepje vietnamezen te zingen. Uiteraard met galmende microfoon en versterker zodat ze het in Cambodja ook kunnen horen. De zanger wordt begeleid door een gitarist die qua formaat wel een hele grote gelijkenis met onze Roel van Velzen vertoond. We zijn trots hoor, wij kunnen zeggen dat we er bij zijn geweest als hij straks echt gaat doorbreken bij het grote publiek, dit is 'The voice of Vietnam!'

Wil je ook dit talent beluisteren? klik op de link:

http://www.youtube.com/watch?v=zVdSUCCPd6I&feature=g-upl&context=G23abcfeAUAAAAAAABAA

***